اگر بحرين از ايران جدا نميشد چه ميشد؟ +عکس شوهر دادن اجباري دختر

اگر بحرين از ايران جدا نمي‌شد چه مي‌شد؟ +عکس

سال 1350 در چنين روزي جزيره بحرين که به عنوان استان چهاردهم ايران شناخته مي‌شد با دخالت مستقيم انگليس طي گذشت 30 سال از خاک ايران جدا شد.

به گزارش مشرق، 48 سال پيش جزيره بحرين در روز 23 مرداد 1350 رسما استقلال خود را از سرزمين مادري اعلام کرد و کسي فکرش را نمي کرد که ايران اولين کشوري باشد که دقيقا يک ساعت پس از اين اتفاق، استقلال آن کشور را به رسميت بشناسد. اقليمي که در کمال ناباوري اميرعباس هويدا نخست وزير وقت در واکنش به آن گفت:«بحرين به مثابه يکي از دختران ما بود که اين دختر شوهر کرد و رفت و چون عضوي از خانواده ما بوده بايد به‌مانند بزرگ هر خانواده از او پشتيباني کنيم و خواهيم کرد!» امروز سالروز جدايي اقليمي است که روزي به عنوان چهاردهمين استان ايران شناخته ‌مي‌شد. در اين گزارش سراغ پشت پرده جدايي و اعلام استقلالي رفتيم که رخ دادنش حاشيه‌هايي زيادي داشت.

بيشتر بخوانيد:

روزي که پهلوي از داشتن بحرين چشم‌پوشي کرد

قدمت تاريخي بحرين در خاک ايران

بحرين از دوره هخامنشي جزيي از خاک ايران بود؛ اما مشکل از جايي شروع شد که پاي انگليسي ها به بهانه کمک به شاه عباس صفوي در بيرون راندن پرتغالي‌ها از اين خطه به بحرين باز شد. به دنبال آن و بعدها در دوره قاجار نيز اين جزيره به دست آل خليفه عربستان که تحت الحمايه عربستان بود افتاد؛ولي با همه اين ها ايران تا دوره پهلوي همواره ادعاي حاکميت پهلوي را داشت؛ حتي بعد از جنگ جهاني دوم لايحه هايي در کشور به تصويب رسيد که بر مبناي آن ايران مي‌توانست نسبت به حاکميت بحرين به عنوان استان چهاردهم احقاق حق کند.

نفوذ 30 ساله انگليس براي شکاف ايران و بحرين

ايران که در سال 1335 براي احقاق حق خود در بحرين حتي دست به تهديد نظامي زده بود با دخالت انگليس کار را به جايي رساند که آن زمان سفير بريتانيا طي يک نامه اعلام کرد شاه هيچ قصدي براي اشغال نظامي بحرين ندارد اين در حالي بود که دولت انگليس طي اين مدت همه تلاشش را متمرکز کرد تا با ايجاد شکاف بين مردم ايران و بحرين به اين جدايي سرعت ببخشد و زمينه را براي اعلام استقلال اين جزيره فراهم کند تا جايي که «چار بلگريو» که به عنوان نماينده سياسي و کارگزار دولت انگليس در منطقه خليج فارس شناخته مي شد طي 30 سال ماموريت پيدا کرد تا با ايجاد نفوذ ميان مردم بحرين اهداف بريتانيا در اين زمينه را محقق کند. اين در حالي بود که پيش از اين در تاريخ اين جزيره، مردم و حاکمان محلي بحرين همواره خود را تابع ايران مي‌دانستند و براي حل و فصل مشکلات به آنها مراجعه مي‌کردند.

موافقت 190 نفر از 191 نماينده مجلس به استقلال بحرين

يکي از اتفاقات عجيب در جدايي بحرين از ايران واکنش نمايندگان مجلس به اين جدايي بود. با مطرح شدن اين موضوع در صحن علني مجلس از 191 نفر نماينده 190 نفر آنها به اين جدايي راضي شدند و غير از يک نفر هيچ نماينده ديگري نسبت به اين اتفاق اعتراضي از خود نشان نداد.

بحرين را داديم چون مرواريدهايش تمام شده بود

بعد از عملي شدن اين تصميم در مرداد سال 1350 يکي از اتفاقات قابل توجه در همه اين کش و قوس‌ها توجيه حاکميت براي اجرايي کردن اين جدايي بود.کنار اظهار نظر هويدا و تشبيه بحرين به دختري که بايد شوهرش مي دادند؛ شاه هم در آن زمان براي موجه نشان دادن کار خود در يک مصاحبه عجيب اعلام کرد« اکثريت ساکنان آن جزيره(بحرين) عرب هستند و به زبان عربي سخن مي‌گويند. به لحاظ اقتصادي مجمع الجزاير بحرين ديگر اهميت ندارند. زيرا نفت آنجا تمام شده و صيد مرواريد نيز صرفه اقتصادي ندارد. از نظر اهميت استراتژيکي و سوق الجيشي با وجود تسلط ايران بر تنگه هرمز، آن جزاير ارزشي ندارند. از جهت امنيتي هم حفظ آن سرزمين پرهزينه و مستم استقرار يکي دو لشکر در آنجاست.»

رشوه‌اي که شاه در ازاي جدايي بحرين گرفت

اگر نگاهي به اسناد و روايت هاي مستند تاريخي براي جدايي بحرين از ايران بيندازيد محمد قائد،به عنوان يک رومه نگار قديمي يکي از علت هاي سرعت گرفتن جدايي بحرين از ايران را رشوه‌اي مي‌داند که شاه آن را از انگليسي‌ها طلب کرد. او در اين باره مي‌گويد:« در گير و دار بحث بر سر استقلال بحرين شاه به علم مأموريت مي دهد از سفير انگليس بخواهد براي وامي حدود “صد ميليون ليره” و با بهره‌ کم از کويت مداخله کند. علم به سفير هشدار مي دهد که “جز شاه و من کسي از قضيه‌ي وام از کويت خبر ندارد و اين ارقام در هيچ يک از آمارهاي رسمي وام‌هاي کشور مندرج نخواهد شد.»