جانباز شهيد مهدي ناظري فرزند جان محمد متولد 1345 در منطقه راين قدم به عرصه زندگي گذاشت ،تحصيلات ابتدايي تا متوسطه را در همين منطقه به پايان رسانيد وسرانجام براي سومين مرتبه در آذر ماه 1364 عازم جبهه هاي حق عليه باطل گرديد ،شهيد ناظري به منطقه (هورالعظيم)اعزام مي شود . مسئوليت وي در جبهه سکاندار قايق (حمل مهمات از طريق نيزارهاي هور به خط مقدم بوده است) شبها مهمات را به خط مقدم مي رساند وروزها کمک ساير دلاور مردان بسيجي. شهيدمهدي ناظري در آخرين گفتگويش روي تخت بيمارستان شهداي تجريش تهران گفت آخرين شب تا صبح چندين مرحله مهمات را از طريق هورالعظيم توسط قايق به خط مقدم رساندم
آخرين سرويس مهمات تخليه شد وبرگشتم ،تنها بودم وحدود 30 دقيقه تا سنگر فاصله بود . مي بايست روي آب حرکت مي کردم در تاريکي شب صداهاي حيوانات درياي وخشکي فضاي هور را احاطه کرده بود ،در چنين وضعيتي موتور قايق نيز خاموش شد وهر چه کردم نتوانستم آن را روشن کنم .در ميان آبها حيران وسرگردان مانده وديگر قطع اميد کردم واز خدا کمک خواستم ،قايق روي آب دور خودش مي چرخيد .فکري به نظرم رسيد که چراغ قايق را روشن و خاموش کنم شايد رزمنده هاي ديگر متوجه من شوند وهمين جور هم شد بعد از 3 ساعت سرگرداني در آب وتاريکي هور يک قايق با تعدادي سرنشين به طرف نور چراغ قايق آمدند وموتور را تعمير کرده از آنها تشکر کردم وآنها خداحافظي کردند ورفتند ومن نيز خدا را شکر کردم وبه حرکت خود ادامه دادم وسپيده صبح به محل سنگر رسيدم .تصميم داشتم يک سرويس مهمات ديگر نيز ببرم اما موقع نماز صبح شده بود نماز صبح را خواندم که ناگهان صداي غرش هواپيماهاي دشمن سکوت منطقه را به هم زد ابتدا چند بمب شيميايي زدند.وبا راکت ما را مورد حمله قرار دادند من به طرف سنگر حرکت کردم که ترکشهاي راکت به من اصابت کرد وپاي چپم در همان لحظه قطع شد ومن ديگر چيزي نفهميدم.
آري پاي چپ شهيد مهدي ناظري در منطقه هور العظيم دفن مي شود وخود نامبرده به بيمارستان شهداي تجريش تهران اعزام وبستري مي شود. عملهاي متعددي انجام گرفت وپاي راستش که استخوان آن نرم شده بود قطع وآنرا در بهشت زهراي تهران دفن کردند با توجه به جراحات وعفونت هاي شديد اين جانباز بعد از 85 روز زجر وتحمل سخت ترين درد ها در تاريخ 7 بهمن 1364 در اطاق عمل به شهادت رسيد وبقيه پيکرش در زاد گاهش گار شهداي شهرستان راين به خاک سپرده شد .روحش شاد
مادر شهيد مهدي ناطري هنگام مراجعت از تهران به کرمان در هواپيما زمزمه اي مي کرد که همه را بهت زده کرده بود وان زمزمه اين بود
آفرين اي پسر پاک شهيدم کرده اي در پيش زهرا روسفيدم
درباره این سایت